De volledige locatie en grootte van de Choctaw Nation in vergelijking met de Amerikaanse staat Mississippi

Inheemse Amerikanen

De regio die nu de stad Jackson is, maakte historisch gezien deel uit van het grote gebied dat door de Choctaw-natie wordt bezet. De Choctaw-naam voor de locale was Chisha Foka. Het gebied dat nu Jackson wordt genoemd, is in 1820 door de Verenigde Staten verkregen in het kader van het Verdrag van Doak, waarbij de Verenigde Staten het land hebben verworven dat eigendom is van de Amerikanen van de Amerikaanse inheemse Choctaw. Na de ratificatie van het verdrag zijn Amerikaanse kolonisten naar het gebied verhuisd, waardoor ze de overige Koektawcommunale gebieden hebben betreden. Een van de oorspronkelijke Choctaw-leden, in 1849, beschreef wat hij en zijn volk hebben ervaren in deze turbulente tijd, toen de Europeanen hun land kwamen oppakken. "Onze leefgebieden zijn verwoest en verbrand" en hun "omheiningen verbrand", terwijl ze zelf voortdurend geconfronteerd werden met persoonlijk misbruik en "gegoten, gemanaciliseerd en gefokt" werden.

Onder druk van de Amerikaanse regering stemden de Amerikanen van de Choctaw Native in met de verwijdering na 1830 van al hun land ten oosten van de Mississippi onder de voorwaarden van verschillende verdragen. Hoewel het grootste deel van de Choctaw in de huidige Oklahoma naar het Indische Territorium verhuisde, samen met de andere vijf geciviliseerde stammen, koos een aanzienlijk aantal ervoor om in hun thuisland te blijven, onder verwijzing naar artikel XIV van het Verdrag betreffende de dansende konijnenkreeft. Ze gaven hun stammenlidmaatschap op en werden destijds staatsburgers en burgers van de Verenigde Staten. Vandaag de dag hebben de meeste Choctaw in Mississippi zich gereorganiseerd en maken ze deel uit van de federaal erkende Mississippi Band van Choctaw-Indiërs. Ze leven in een aantal meerderheids-Indische gemeenschappen in de hele staat. De grootste gemeenschap bevindt zich in Choctaw 100 mijl (160 km) ten noordoosten van Jackson.

Oprichting en periode van het antebellum (tot 1860)

Andrew Jackson, de zevende president van de Verenigde Staten en de naamsvermelding van de stad

De eerste Europees-Amerikaanse kolonist in de stad was Louis LeFleur, een Frans-Canadese handelaar, gevestigd op de historische handelsroute van Natchez Trace, opgezet door inheemse Amerikanen en gebruikt door Europese-Amerikaanse kolonisten, en op de Pearl. Het dorp werd bekend als LeFleur's Bluff. In de late 18e eeuw en het begin van de 19e eeuw had deze site een handelspost. Het was verbonden met de markten in Tennessee. Soldaten die uit de militaire campagnes in de buurt van New Orleans in 1815 naar Tennessee terugkeren, bouwden een openbare weg die het Pontchartrein Louisiana met dit district verbond. Een verdrag van de Verenigde Staten met de Choctaw, het Verdrag van Doak in 1820, heeft het gebied formeel opengesteld voor niet-inheemse Amerikaanse kolonisten.

Het Bluff van LeFleur werd ontwikkeld toen het werd gekozen als locatie voor de hoofdstad van de nieuwe staat. De Algemene Vergadering van Mississippi besloot in 1821 dat de staat een centraal geplaatst kapitaal nodig had (de wetgevende macht was toen in Natchez gevestigd). Ze gaven Thomas Hinds, James Patton en William Lattimore opdracht een geschikte locatie te zoeken. Het absolute centrum van de staat was een moeras, dus moest de groep hun zoektocht uitbreiden.

Na de gebieden ten noorden en ten oosten van Jackson te hebben onderzocht, gingen ze zuidwest langs de rivier de Pearl tot ze in het hedendaagse graafschap LeFleur's Bluff bereikten. In hun rapport aan de Algemene Vergadering staat dat deze locatie een mooie en gezonde omgeving had, goed water, overvloedig hout, bevaarbare wateren en de nabijheid van het Natchez Trace. De Assemblee heeft op 28 november 1821 een wet aangenomen, waarbij de site werd goedgekeurd als permanente zetel van de regering van de staat Mississippi. Op dezelfde dag nam het een resolutie aan waarin de delegatie van Washington werd opgedragen druk uit te oefenen op het Congres voor een donatie van publieke grond aan de rivier met het oog op een betere scheepvaart naar de Golf van Mexico. Een politicus van Whig klaagde over de nieuwe hoofdstad als een "ernstige schending van het beginsel", omdat deze niet in het absolute centrum van de staat stond.

De hoofdstad werd benoemd tot generaal Andrew Jackson, om zijn overwinning (januari 1815) bij de slag om New Orleans in de oorlog van 1812 te vieren. Later werd hij verkozen tot zevende president van de Verenigde Staten.

De stad Jackson was oorspronkelijk gepland, in april 1822, door Peter Aaron Van Dorn in een "schaakbord"-patroon dat door Thomas Jefferson werd bepleit. Stadsblokken afgewisseld met parken en andere open ruimten. In de loop der tijd zijn veel van de parkpleinen ontwikkeld in plaats van onderhouden als groene ruimte. De wetgevende macht van de staat kwam voor het eerst bijeen in Jackson op 23 december 1822. In 1839 keurde de wetgever van Mississippi de eerste staatswet in de VS goed om getrouwde vrouwen toe te staan hun eigen eigendom te bezitten en te beheren.

Jackson was in 1826 via de openbare weg verbonden met Vicksburg en Clinton. Jackson werd in 1840 voor het eerst via het spoor verbonden met andere steden. Op een kaart van 1844 staat Jackson, verbonden door een Oost-West-spoorlijn tussen Vicksburg, Raymond en Brandon. In tegenstelling tot Vicksburg, Greenville en Natchez bevindt Jackson zich niet op de Mississippi-rivier, en heeft het zich niet ontwikkeld in het tijdperk van de antebellum zoals die steden deden van de grote rivierhandel. De aanleg van spoorlijnen naar de stad heeft de groei in de decennia na de Amerikaanse burgeroorlog op gang gebracht.

Amerikaanse burgeroorlog en eind 19e eeuw (1861-1900)

"Raising the Stars and Stripes Over the Capitol of the State of Mississippi", gegraveerd vanuit Harper's Weekly, 20 juni 1863, na de gevangenneming van Jackson door troepen van de Unie tijdens de Amerikaanse burgeroorlog

kaart van het Siege of Jackson van 1863

Ondanks zijn kleine bevolking werd Jackson tijdens de burgeroorlog een strategisch centrum van productie voor de Confederatie. In 1863, tijdens de militaire campagne die eindigde met de gevangenneming van Vicksburg, hebben de troepen van de Unie Jackson gevangen tijdens twee gevechten - een keer voor de val van Vicksburg en een keer na de val van Vicksburg.

Op 13 mei 1863 hebben de troepen van de Unie de eerste slag van Jackson gewonnen, waardoor de confederatieve troepen naar het noorden van Kanton moesten vluchten. Op 15 mei hebben de troepen van de Unie onder het bevel van William Tecumseh Sherman kerninstallaties in Jackson verbrand en geplunderd, een strategisch productie- en spoorwegcentrum voor de Confederatie. Nadat de confederatieve strijdkrachten uit Jackson waren gezet, draaiden de strijdkrachten van de Unie het westen en zetten zij de verdedigers van Vicksburg in de slag om Champion Hill in de buurt van Edwards in dienst. De troepen van de Unie begonnen kort na hun overwinning op Champion Hill met hun belegering in Vicksburg. De confederatieve strijdkrachten begonnen in Jackson opnieuw bijeen te komen ter voorbereiding van een poging om de lijnen van de Unie rond Vicksburg te doorbreken en een einde te maken aan de belegering. De confederatieve strijdkrachten in Jackson bouwden verdedigingswapens die de stad omringen en bereidden zich voor op de mars van het westen naar Vicksburg.

De confederatieve strijdkrachten zijn begin juli 1863 uit Jackson gestapt om de belegering van Vicksburg te doorbreken. Maar, voor hen onbekend, had Vicksburg al op 4 juli 1863 ingeleverd. General Ulysses S. Grant stuurde generaal Sherman om de Confederale strijdkrachten te ontmoeten die naar het westen van Jackson trekken. Toen de Confederaten vernamen dat Vicksburg al was overgeleverd, gingen ze terug naar Jackson. De troepen van de Unie begonnen de Siege of Jackson, die ongeveer een week duurde. De strijdkrachten van de Unie omsingelden de stad en begonnen een artilleriebombardement. Een van de artillerieplaatsen van de Unie is behouden op het terrein van de Universiteit van Mississippi Medical Center in Jackson. Op de campus van Millsaps College is een andere federale positie behouden. John C. Breckinridge, voormalig vicepresident van de Verenigde Staten, was een van de Confederale generaals die Jackson verdedigt. Op 16 juli 1863 glippen de confederatieve troepen 's nachts uit Jackson en trokken ze zich terug over de rivier de Pearl.

De troepen van de Unie hebben de stad na de tweede keer dat ze werd opgepakt volledig verbrand. De stad heette "Chimneyville", omdat alleen de schoorstenen van huizen stonden. De noordelijke lijn van de Confederate Defense in Jackson tijdens het beleg lag op een weg bij het centrum van Jackson, nu bekend als Fortification Street.

Mississippi Old Capitol, centrum Jackson

Door de belegering en de verwoesting hebben weinig antebellum structuren in Jackson overleefd. De gouverneur's Mansion, gebouwd in 1842, fungeerde als het hoofdkwartier van Sherman en is behouden gebleven. Een ander is het Old Capitol-gebouw, dat van 1839 tot 1903 het huis was van de wetgevende macht van de staat Mississippi. De wetgever van Mississippi heeft op 9 januari 1861 de afscheidingsverordening van de Unie aangenomen, waardoor hij de tweede staat is die zich afscheidt van de Verenigde Staten. Het gemeentehuis van Jackson, gebouwd in 1846 voor minder dan $8.000, overleefde ook. Er wordt gezegd dat Sherman, een Mason, het bespaarde omdat hij een Masonic Lodge had gehuisvest, maar een waarschijnlijkere reden is dat hij een legerziekenhuis had gehuisvest.

Tijdens de wederopbouw had Mississippi een aanzienlijke rebellenactie, toen blanken worstelden om de overheersing te behouden. In 1875 werden de Rode Hemden gevormd, een van de tweede golf van paramilitaire rebellen die in wezen als "de militaire arm van de Democratische Partij" fungeerde om de politieke macht van de republikeinen terug te nemen en zwarten van de verkiezingen te drijven. In 1876 kregen de democraten opnieuw de controle over de staatswetgever. Het grondwettelijk verdrag van 1890, dat de grondwet van Mississippi van 1890 heeft opgeleverd, werd ook in de hoofdstad gehouden.

Dit was het eerste van de nieuwe grondwetten of amendementen die in 1908 in elke zuidelijke staat zijn geratificeerd en die de meeste Afrikaanse Amerikanen en veel arme blanken daadwerkelijk hebben ontbonden door bepalingen die de registratie van kiezers bemoeilijken: zoals opiniebelastingen, ingezetenschapsvereisten en alfabetiseringstests. Deze bepalingen hebben in 1898 een beroep van het Hooggerechtshof overleefd. Toen het Hooggerechtshof van de 20e eeuw later oordeelde dat dergelijke bepalingen ongrondwettelijk waren, hebben Mississippi en andere zuidelijke staten snel nieuwe methoden ontwikkeld om de meeste zwarten, die tot de jaren dertig een meerderheid in de staat vormden, te blijven bevrijden. Hun uitsluiting van de politiek werd tot eind jaren zestig gehandhaafd.

Het economisch herstel na de burgeroorlog was langzaam aan het begin van de 20e eeuw, maar er waren enkele ontwikkelingen in het vervoer. In 1871 introduceerde de stad eenzijdige rekwagens die op State Street renden, die in 1899 werden vervangen door elektrische treinstellen.

Het zogenaamde New Capitol verving de oudere structuur na voltooiing ervan in 1903. Vandaag wordt het oude Capitol geëxploiteerd als een historisch museum.

Begin 20e eeuw (1901-1960)

Panorama van het centrum Jackson in 1910. De Old Capitol en Capitol Street zijn te zien in het midden van de foto. Het Nieuwe Capitol is links.

Kaart van Jackson in 1919

16 april 1921 overstroming op de stad Creek, een tributaan van de rivier de Pearl in Jackson. De foto is een uitzicht van East Capitol Street die naar het oosten kijkt vanaf North Farish Street.

Standard Life Building, in het centrum Jackson

Auteur Eudora Welty is in 1909 in Jackson geboren, heeft het grootste deel van haar leven in de wijk Belhaven van de stad geleefd en is daar in 2001 overleden. Haar memoir van ontwikkeling als schrijver, One Writer Beginnings (1984), presenteerde een foto van de stad in de vroege 20e eeuw. In 1973 won ze de Pulitzer-prijs voor haar roman The Optimist's Daughter, die het best bekend staat om haar romans en korte verhalen. De belangrijkste Jackson Public Library werd ter ere van haar genoemd en haar huis is aangewezen als Nationaal Historisch Landmark.

Richard Wright, een zeer befaamde Afrikaans-Amerikaanse auteur, woonde in Jackson als adolescent en jongeman in de jaren '10 en '20. Hij vergeleek zijn ervaring met zijn memoir Black Boy (1945). Hij beschreef het harde en grotendeels met terreur gevulde leven dat de meeste Afrikaanse Amerikanen in het zuiden en in noordelijke getto's zoals Chicago hebben meegemaakt onder segregatie in het begin van de 20e eeuw. Jackson had een aanzienlijke groei in het begin van de 20e eeuw, die dramatische veranderingen teweegbracht in de skyline van de stad. Jackson's nieuwe Uniestation in het centrum van de stad weerspiegelde de dienst van de stad via meerdere spoorlijnen, waaronder Illinois Central. De spoorwegen waren een van de nieuwe arbeidsmogelijkheden voor Afrikaanse Amerikanen, die van het platteland naar de stad verhuisden voor zulke industriële banen.

Aan de overkant van de straat opende de nieuwe, luxe koning Edward Hotel zijn deuren in 1923, die gebouwd was volgens een ontwerp van de architect van New Orleans William T. Nolan. Het werd een centrum voor prestigieuze evenementen die worden gehouden door Jackson society en politici uit Mississippi. In de buurt was het 18-verdiepingen Standard Life Building, ontworpen in 1929 door Claude Lindsley, de grootste versterkte betonstructuur ter wereld na voltooiing.

Jackson's economische groei werd in de jaren dertig verder gestimuleerd door de ontdekking van aardgasvelden in de buurt. De speculanten waren al in 1920 op zoek naar olie en aardgas in Jackson. De eerste boorpogingen kwamen leeg. Deze mislukking heeft Ella Render er niet van weerhouden een lease te krijgen van het krankzinnige asiel van de staat om in 1924, waar hij aardgas vond, een put te beginnen op zijn gronden. (Render verloor uiteindelijk de rechten toen de rechtbanken hadden vastgesteld dat het asielrecht niet het recht had om het eigendom van de staat te huren.) Zakenmannen sprongen van de kans af en groeven putten in het gebied Jackson. Het voortdurende succes van deze ondernemingen trok verdere investeringen aan. In 1930 waren er 14 derricken in de skyline van Jackson.

Gouverneur van Mississippi Theodore Bilbo verklaarde:

Het is geen enkele illusie om te profileren dat het aandeel van de staat (van de olie- en aardgaswinsten) dat goed wordt beschermd, spoedig de volledige schuldenlast van de staat zou betalen en zelfs groot genoeg zou zijn om alle uitgaven van de staat te dekken en onze staat belastingvrij te maken zolang het gaat om verplichtingen.

Dit enthousiasme was beperkt toen de eerste putten geen olie van voldoende ernst produceerden voor commercieel succes. De vaten olie hadden een aanzienlijke hoeveelheid zout water, waardoor de kwaliteit afnam. De voorspellingen van de gouverneur waren achteraf verkeerd, maar de olie- en aardgasindustrie was wel een economische stimulans voor de stad en de staat. De gevolgen van de Grote Depressie werden verzacht door het succes van de industrie. Op zijn hoogte in 1934 waren er 113 in de staat. De overgrote meerderheid werd in 1955 gesloten.

Op 25 oktober 1930 ontmoetten de stadsleiders de Amerikaanse legeringenieurs om federale hulp te vragen om de overstromingen in Jackson te verlichten. J.J. Halbert, stadsingenieur, stelde voor de rivier de Pearl onder Jackson te verruimen en te baggerwerken.

Jackson's goudkust

Tijdens de verlengde verbodsperiode van Mississippi, van de jaren 20 tot de jaren 60, stroomden illegale drinkcasino's en gokcasino's aan de oostkant van de rivier de Pearl, in het stroomgebied langs de originele Amerikaanse route 80 net voorbij de stad Jackson. Die illegale casino's, boekenwinkels en nachtclubs maakten de Gold Coast samen, een strook voornamelijk zwarte-marktbedrijven die decennialang langs Flowood Road opereerden. Hoewel de gouden kust buiten de wet viel, was het een bloeiend centrum van het nachtleven en de muziek, waarbij veel lokale blauwe muzikanten regelmatig in de clubs verschenen.

De goudkust is afgebroken en de bedrijven zijn verdwenen nadat de verbodswetten van Mississippi in 1966 werden ingetrokken, waardoor het district Hinds, met inbegrip van Jackson, "nat" kon worden. Bovendien trok de integratie zaken af van instellingen die eerder Afrikaanse Amerikanen hadden bereikt, zoals het Summers Hotel. Toen het in 1943 opende op Pearl Street, was het een van de twee hotels in de stad die zwarte klanten bediende. Jarenlang was de Subway Lounge een uitstekende plek voor zwarte muzikanten die jazz en blues speelden.

In een andere grote verandering, in 1990 keurde de staat gokken op rivierbreedten goed. Er zijn talrijke casino's ontwikkeld op de rivieroevers, vooral in de steden van de Mississippi-delta, zoals Tunica Resorts, Greenville, Vicksburg en Biloxi aan de Golfkust. Vóór de door de orkaan Katrina in 2005 veroorzaakte schade en verliezen stond de staat op de tweede plaats op de nationale ranglijst van de inkomsten uit kansspelen.

Wereldoorlog II en latere ontwikkeling

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden Hawkins Field (destijds ook wel bekend als de Jackson Army Airbase) de Amerikaanse 21ste, 309ste en 310ste Bombergroepen die aan de basis waren geplaatst, opnieuw ingezet voor gevechten. Na de Duitse invasie van Nederland en de Japanse invasie van de Nederlandse Oost-Indies ontsnapten tussen de 688 en 800 leden van de Nederlandse luchtmacht naar het Verenigd Koninkrijk of Australië voor opleiding en kregen ze uiteindelijk van de Verenigde Staten toestemming om gebruik te maken van Hawkins Field.

Van mei 1942 tot het einde van de oorlog waren alle Nederlandse militairen opgeleid in de basis en gingen ze verder in dienst van de Britse of Australische luchtmacht.

In 1949 begon de dichter Margaret Walker aan de Universiteit van Jackson, een historisch zwarte universiteit. Ze gaf daar les tot 1979 en richtte het Centrum voor Afrikaans-Amerikaanse Studies op. Haar poëzie collectie won een Yale Younger Poets Prize. Haar tweede roman, Jubilee (1966), wordt beschouwd als een belangrijk werk van de Afrikaans-Amerikaanse literatuur. Ze heeft veel jongere schrijvers beïnvloed.

Burgerrechtenbeweging in Jackson

De burgerrechtenbeweging was al tientallen jaren actief, met name door de juridische uitdagingen voor de grondwet van Mississippi en wetten die zwarten de kop opsteken, aan te pakken. Vanaf 1960 werd Jackson, de hoofdstad van de staat, het terrein voor dramatische geweldloze protesten in een nieuwe fase van activisme die een groot aantal deelnemers aan de massademonstraties bracht.

In 1960 meldde het Census Bureau dat Jackson 64,3% wit en 35,7% zwart was. Destijds werden de openbare faciliteiten gescheiden en was Jim Crow in feite een feit. De pogingen om de Jackson-faciliteiten te desegregeren begonnen toen negen studenten van het Tougaloo College probeerden boeken te lezen in de openbare bibliotheek "alleen wit" en werden gearresteerd. Het Tougaloo College, dat na de burgeroorlog door de American Missionary Association werd opgericht als een historisch zwarte universiteit (HBCU), hielp zowel zwarte als blanke studenten uit de regio te organiseren om samen te werken voor burgerrechten. Het creëerde partnerschappen met het naburige voornamelijk witte Millsaps College om samen te werken met studentenactivisten. Het gebied is door de National Park Service erkend als een locatie op het "Civiele-rechtentraject".

Old Greyhound Bus Station

De massademonstraties van de jaren zestig zijn begonnen met de komst van meer dan 300 Freedom Riders op 24 mei 1961. Ze werden gearresteerd in Jackson omdat ze de vrede verstoren nadat ze uit hun interstatelijke bussen waren ontsnapt. De interraciale teams reden de bussen uit Washington D.C. en zaten samen om te demonstreren tegen segregatie in het openbaar vervoer, aangezien de Grondwet voorziet in onbeperkt openbaar vervoer. Hoewel de Freedom Riders New Orleans als hun eindbestemming hadden bedoeld, was Jackson het verste dat iedereen kon reizen. Nieuwe deelnemers bleven zich bij de beweging aansluiten, omdat ze van plan waren de gevangenissen in Jackson te vullen met hun protest. De rijders waren onderweg geconfronteerd met extreem geweld, waaronder een autobus die verbrand was en fysieke aanvallen. Zij trokken de aandacht van de nationale media voor de strijd voor de grondwettelijke rechten.

Na de Freedom Rides lanceerden studenten en activisten van de Freedom Movement een reeks koopvaardijboycots, sit-ins en protestmarsen, van 1961 tot 1963. Bedrijven discrimineerden zwarte klanten. Bijvoorbeeld, toen, huurden de warenhuizen zwarte verkopers niet in of lieten zwarte klanten toe om hun montageruimten te gebruiken om kleren te proberen, of lunchtellers voor maaltijden terwijl in de opslag, maar zij wilden hen in hun opslag winkelen winkelen.

In Jackson, kort na middernacht op 12 juni 1963, werd Medgar Evers, burgerrechtenactivist en leider van het Mississippi-hoofdstuk van de NAACP, vermoord door Byron De La Beckwith, een blanke supremist die banden had met de Witte Burgerraad. Duizenden marcheerden in de begrafenis van Evers om te protesteren tegen de moord. Twee processen in die tijd leidden beide tot het ophangen van juryleden. Een deel van US Highway 49, alle Delta Drive, een bibliotheek, het centrale postkantoor van de stad, en Jackson-Evers International Airport werden benoemd ter ere van Medgar Evers. In 1994 kregen aanklagers Ed Peters en Bobby DeLaughter uiteindelijk een moordveroordeling in een proces tegen De La Beckwith op basis van nieuw bewijsmateriaal.

In 1963 en 1964 verzamelden organisatoren van burgerrechten plaatselijke bewoners voor kiezerseducatie en kiezersregistratie. De lacunes zijn sinds 1890 in wezen opgeheven. In een proefproject in 1963 registreerden activisten snel 80.000 kiezers in de hele staat, wat aantoont dat Afrikaanse Amerikanen graag willen stemmen. In 1964 richtten ze de Democratische Partij van Mississippi op als alternatief voor de volledig blanke Democratische Partij, en stuurden ze een alternatieve kandidatenlijst naar het nationaal verdrag van de Democratische Partij in Atlantic City, New Jersey, dat jaar.

De segregatie en de ontzegging van Afrikaanse Amerikanen eindigden geleidelijk aan nadat de Burgerrechtenbeweging het Congressional passeerde van de Burgerrechtenwet van 1964 en de Stemrechtwet van 1965. In juni 1966 was Jackson de terminus van de James Meredith March, georganiseerd door James Meredith, de eerste Afrikaanse Amerikaan die zich aanmeldt bij de Universiteit van Mississippi. De mars die begon in Memphis, Tennessee, was een poging om steun te krijgen voor de volledige tenuitvoerlegging van burgerrechten in de praktijk, overeenkomstig de wetgeving. Het ging vergezeld van een nieuwe drang om Afrikaanse Amerikanen te registreren om in Mississippi te stemmen. In dit laatste doel slaagde het erin om tussen de 2.500 en 3.000 zwarte Mississippiërs te registreren om te stemmen. De mars eindigde op 26 juni nadat Meredith, die eerder op de mars gewond was geraakt door een kogel van een sluipschutter, in Jackson een grote bijeenkomst van ongeveer 15.000 mensen sprak.

In september 1967 bombardeerde een hoofdstuk van Ku Klux Klan de synagoge van de Beth Israel Congregation in Jackson en bombardeerde in november het huis van de rabbijn, Dr. Perry Nussbaum. Hij en zijn congregatie waren voorstander van burgerrechten.

De oude barrières zijn geleidelijk afgenomen. Sinds die periode hebben zowel blanken als Afrikaanse Amerikanen in de staat een constant hoog percentage kiezersregistratie en opkomst gehad. Na de decennia van de Grote Migratie, toen meer dan een miljoen zwarten het platteland in het zuiden verlieten, is de staat sinds de jaren dertig de meerderheid wit in de totale bevolking. Afro-Amerikanen zijn een meerderheid in de stad Jackson, hoewel het metropolitane gebied overwegend wit is. Afro-Amerikanen zijn ook een meerderheid in verschillende steden en provincies van de Mississippi-delta, die deel uitmaken van het 2e congresdistrict. De andere drie districten van het congres zijn overwegend wit.

Midden-jaren '60 tot heden

De eerste succesvolle kadaverische longtransplantatie werd in juni 1963 uitgevoerd door dr. James Hardy aan de Universiteit van Mississippi Medical Center in Jackson. Hardy transplanteerde de cadaverische long in een patiënt die aan longkanker lijdt. De patiënt overleefde 18 dagen voordat hij stierf aan nierfalen.

In 1966 werd geschat dat de terugkerende overstromingsschade in Jackson van de rivier de Pearl gemiddeld bijna een miljoen dollar per jaar bedroeg. Het Amerikaanse legerkorps van ingenieurs besteedde in 1966 6,8 miljoen dollar aan niveaus en een nieuw kanaal voordat het project werd voltooid, om een overstroming te voorkomen die gelijk was aan de gebeurtenis van december 1961, plus een extra voet.

Jackson is sinds 1968 de thuisbasis van Malaco Records, een van de toonaangevende platenmaatschappijen voor evangelie, blauwen en zielmuziek in de Verenigde Staten. In januari 1973 noteerde Paul Simon de liedjes "Learn How to Fall" en "Take Me to the Mardi Gras", gevonden op het album Daar Goes Rhymin' Simon, in Jackson op de Malaco Recording Studios. Veel bekende Zuidelijke kunstenaars namen een opname op het album, waaronder de Muscle Shoals Rhythm Section (David Hood, Jimmy Johnson, Roger Hawkins, Barry Beckett), Carson Whitsett, de Onward Brass Band uit New Orleans, en anderen. Op het etiket staan veel vooraanstaande zielen en blauwkeien-kunstenaars, waaronder Bobby Bland, ZZ Hill, Latimore, Shirley Brown, Denise LaSalle en Tyrone Davis.

Op 15 mei 1970 doodde de politie in Jackson twee studenten en twaalf gewond aan het Staatscollege in Jackson na een protest tegen de Vietnamoorlog. Onder hen bevonden zich ook de omverwerping en het verbranden van auto's. Deze moorden vonden plaats elf dagen nadat de Nationale Garde vier studenten doodde in een anti-oorlogsprotest aan de Universiteit van Kent State in Ohio, en deel uitmaakte van nationale sociale onrust. Newsweek citeerde de moorden op de staat Jackson in haar zaak van 18 mei toen hij suggereerde dat de Amerikaanse president Richard Nixon op een nieuw thuisfront zou komen.

De stroom van illegale drugs die op nationaal niveau het slachtoffer was van Jackson, omdat smokkelaars gebruik maakten van de snelwegen, zeehavens en luchthavens in de Golfregio. De jaren tachtig in Jackson werden gedomineerd door burgemeester Dale Danks Jr. tot hij niet was benoemd door advocaat en wetgever J. Kane Ditto bekritiseerde de financiering van de tekorten en de politiemacht van de stad. Federaal onderzoek naar drugshandel op de luchthaven Hawkins Field van Jackson maakte deel uit van het Kerry-rapport, het onderzoek van de Amerikaanse Senaat van 1986 naar corruptie en buitenlandse betrekkingen.

Toen Jackson het centrum van de staat is geworden, heeft het op beide gebieden joodse professionals aangetrokken. Sinds het einde van de 20e eeuw heeft het de grootste joodse gemeenschap in de staat ontwikkeld.

In 1997 werd Harvey Johnson, Jr. verkozen tot de eerste Afrikaans-Amerikaanse burgemeester van Jackson. Tijdens zijn ambtstermijn stelde hij de ontwikkeling voor van een congrescentrum om meer bedrijven naar de stad te trekken. In 2004 heeft 66 procent van de kiezers tijdens zijn tweede termijn een referendum goedgekeurd voor een belasting op de bouw van het congrescentrum.

Mayor Johnson werd op 4 juli 2005 vervangen door Frank Melton. Melton veroorzaakte controverse door zijn onconventionele gedrag, waaronder het optreden als rechtshandhavingsambtenaar. Een dramatische toename van de criminaliteit die hij tijdens zijn ambtstermijn heeft meegemaakt, ondanks de inspanningen van Melton om de criminaliteit terug te dringen. Het gebrek aan banen heeft bijgedragen tot de criminaliteit. In 2006 werd een jonge Afrikaans-Amerikaanse zakenman, Starsky Darnell Redd, veroordeeld voor het witwassen van geld bij de federale rechtbank samen met zijn moeder, andere partners, en Billy Tucker, voormalig hoofd van de luchthavenveiligheid.

In 2007 werd de sheriff Malcolm McMillin van het district Hinds benoemd tot nieuwe politiecommissaris in Jackson, waarmee een historisch precedent werd geschapen. McMillin was tot 2009 zowel de sheriff als het hoofd van de politie van de stad, toen hij afstapte vanwege de meningsverschillen met de burgemeester. burgemeester Frank Melton stierf in mei 2009 en gemeenteraadslid Leslie McLemore was tot juli 2009 waarnemend burgemeester van Jackson, toen voormalig burgemeester Harvey Johnson werd gekozen en de functie op zich nam.

Op 26 juni 2011 werd de 49-jarige James Craig Anderson vermoord in Jackson nadat hij was geslagen, beroofd en overreden door een groep blanke tieners. De officier van justitie beschreef het als een "haatdelict", en de FBI onderzocht het als een schending van de burgerrechten.

Op 18 maart 2013 trof een hevige hagelbui het metrogebied Jackson. De hagel veroorzaakte grote schade aan daken, voertuigen en de zijkanten van gebouwen. De hagelgrootte varieerde van golfbal tot softball. Er waren meer dan 40.000 stormvorderingen van huiseigenaren en autoschade.

In 2013 werd Jackson door CN Traveler genoemd als een van de tien beste vriendelijkste steden in de Verenigde Staten. De hoofdstad was met Natchez verbonden als nummer 7. De stad werd opgemerkt voor vriendelijke mensen, geweldig eten en groene en mooie openbare plaatsen.

Op 1 juli 2013 werd Chokwe Lumumba in functie gesteld als burgemeester van de stad. Na acht maanden in functie stierf Lumumba op 25 februari 2014. Lumumba was een populair maar controversieel figuur vanwege zijn vroegere lidmaatschap van de Republiek Nieuw-Afrika en ook medeoprichter van de National Coalition of Blacks for Reparations in America.

De zoon van Lumumba, Chokwe Antar Lumba, ging naar de burgemeestersstoel na de dood van zijn vader, maar verloor op 22 april 2014 aan raadslid Tony Yarber. Maar in 2017 liep Chokwe Antar Lumumba weer naar de burgemeester en won ze. Na zijn overwinning werd hij op 26 juni geïnterviewd door Amy Goodman over Democratie nu! Toen verklaarde hij zich ertoe om Jackson tot de "meest radicale stad op de planeet" te maken.

Foto van Jackson Mississippi van het internationale ruimtestation

Jackson ligt voornamelijk in het noordoosten van het graafschap Hinds, met kleine porties in de provincies Madison en Rankin. De Pearl vormt het grootste deel van de oostgrens van de stad. Een klein deel van de stad met het Tougaloo College ligt in Madison County, in het westen begrensd door Interstate 220 en in het oosten door de US Route 51 en Interstate 55. Een onverbonden deel van de stad omringt Jackson-Evers International Airport in Rankin County. In de volkstelling van 2010 woonde slechts 622 inwoners van de stad in Madison County, en slechts één woonde binnen de stadsgrenzen in Rankin County. De stad ligt in het noorden begrensd door Ridgeland in Madison County, in het noordoosten door Ross Barnett Reservoir op de Pearl River, in het oosten door Flowood en Richland in Rankin County, in het zuiden door Byram in Hinds County, en in het westen door Clinton in Hinds County.

Volgens het United States Census Bureau heeft de stad een totale oppervlakte van 113,2 vierkante mijl (293,3 km²), waarvan 111,0 vierkante mijl (287,6 km²) land en 1,94% vierkante mijl (5,7 km²), of van het totaal, water zijn.

Grote snelwegen

• Interstate 55
• Interstaat 20
• Interstate 220
• US 51
• US 49
• US 80

Geologie

Jackson zit op het uitgestorven Jackson Volcano, dat 2.900 meter (880 m) onder de grond ligt. Het is de enige hoofdstad in de Verenigde Staten die deze functie heeft. De begraven piek van de vulkaan bevindt zich direct onder het Mississippi Coliseum. De gemeente wordt in het westen gedraineerd door de bijrivieren van de Big Black en in het oosten door de Pearl-rivier, die 46 m boven de Big Black bij het kanton ligt. Om deze reden is de artesiaanse grondwaterstroom in Jackson niet zo uitgebreid. De eerste grote put werd in 1896 geboord in de stad en de watervoorziening in de stad is afhankelijk van oppervlaktewaterbronnen.

Klimaat

Jackson ligt in het subtropische vochtige gebied (Köppen Cfa). De regen komt het hele jaar door voor, hoewel de winter en de lente de natste seizoenen zijn, en de late zomer en de vroege herfst zijn meestal de droogste tijd van het jaar. Sneeuw is zeldzaam, en accumulatie duurt zelden meer dan een dag. De gemiddelde jaarlijkse neerslag is ongeveer 1400 mm (54 inch), zie klimaattabel. Een groot deel van Jackson's neerslag doet zich voor tijdens de onweersbuien. Thunder wordt elk jaar ongeveer 70 dagen gehoord. Jackson ligt in een regio die gevoelig is voor zware onweersbuien die grote hagelbuien, schadelijke winden en tornado's kunnen veroorzaken. Een van de belangrijkste tornado-evenementen was de tornado van het F5 Candlestick Park op 3 maart 1966, die het winkelcentrum met dezelfde naam en de omliggende bedrijven en woonwijken verwoestte, waarbij 19 mensen in South Jackson omkwamen.

De recordlage temperatuur is -5 °F (-21 °C), ingesteld op 27 januari 1940, en de recordhoogte is 107 °F (42 °C), laatstelijk geregistreerd op 30 augustus 2000.

Jackson bleef een klein stadje voor een groot deel van de 19e eeuw. Vóór de Burgeroorlog bleef de bevolking van Jackson klein, vooral in tegenstelling tot de riviersteden langs de met de handel belaste Mississippi. Ondanks de status van de stad als hoofdstad, telde de volkstelling van 1850 slechts 1.881 inwoners, en in 1900 was de bevolking van Jackson nog steeds minder dan 8.000. Hoewel het snel groeide, werd Meridian in die periode de grootste stad van Mississippi, gebaseerd op handel, productie en toegang tot vervoer via het spoor en de snelweg.

In het begin van de 20e eeuw, zoals de tafel kan zien, had Jackson zijn grootste groeicijfers, maar op de tweede plaats in Meridian in Mississippi. In 1944 was de bevolking van Jackson gestegen tot ongeveer 70.000 inwoners, en het werd de grootste stad van de staat. Het land heeft zijn positie behouden en heeft in de volkstelling van 1980 een piek bereikt van meer dan 200.000 inwoners in de stad. Sindsdien is de bevolking van Jackson gestaag afgenomen, terwijl de voorsteden een bloei hebben doorgemaakt. Deze verandering is deels te wijten aan de witte vlucht, maar ook aan de nationale suburbanisatietendens, waarbij rijkere bewoners naar een nieuwere woning verhuisden. Deze daling vertraagde in het eerste decennium van de 21e eeuw.

Map of racial distribution in Jackson, 2010 U.S. Census. Elke stip is 25 mensen: Wit, zwart, Aziatisch, ispanisch of ander (geel)

Vanaf de telling van 2010 waren er 173.514 mensen en 62.400 huishoudens. De bevolkingsdichtheid bedroeg 1.562,5 inwoners per vierkante mijl (603,3/km²). Er waren 74.537 wooneenheden. De raciale samenstelling van de stad was 79,4% zwart of Afrikaans-Amerikaan, 18,4% wit of Europees-Amerikaans, 0,1% Indiaans, 0,4% Aziatisch en 0,9% afkomstig van twee of meer races. 1,6% van de bevolking was Latijns-Amerika of Latijns-Amerika. Niet-Latijns-Amerikaanse witten waren in 2010 18% van de bevolking, tegen 60% in 1970.

Er waren 267.841 huishoudens, waarvan 39,4% kinderen jonger dan 18 jaar had die bij hen leefden, 35,4% gehuwde paren, 25,3% had een vrouwelijke huisvrouw zonder man, 5,8% had een mannelijke huisvrouw zonder vrouw en 34,4% was geen familie. 28,9% van alle huishoudens bestond uit individuen en 9,0% had alleen iemand die 65 jaar of ouder was. De gemiddelde grootte van het huishouden was 2,61 en de gemiddelde gezinsgrootte was 3,24. Hele gezinnen van hetzelfde geslacht maakten 0,8% uit van alle huishoudens.

De leeftijd van de bevolking was verdeeld: 28,5% onder de 18, 12,4% onder de 18, 24, 29,1% onder de 25 en 44, 19,1% onder de 45 en 64 en 10,9% onder de 65 jaar. De gemiddelde leeftijd was 31 jaar. Voor elke 100 vrouwtjes waren er 86,9 mannetjes. Voor elke 100 vrouwen van 18 jaar en ouder waren er 81,5 mannetjes.

Het gemiddelde inkomen voor een huishouden in de stad was $30.414, en het gemiddelde inkomen voor een gezin was $36.003. Mannen hadden een mediaan inkomen van $29.166 versus $23.328 voor vrouwen. Het inkomen per hoofd van de bevolking voor de stad bedroeg 17.116 dollar. Ongeveer 19,6% van de gezinnen en 23,5% van de bevolking lag onder de armoedegrens, waaronder 33,7% van de 18-plussers en 15,7% van de 65-plussers.

In 2015 had 11 procent van de stad Jackson huishoudens geen auto, die in 2016 daalde tot 7,6 procent. Het nationale gemiddelde bedroeg in 2016 8,7%. Jackson had in 2016 gemiddeld 1,68 auto's per huishouden, tegen een nationaal gemiddelde van 1,8.

Jackson is de thuisbasis van een aantal grote industrieën. Deze omvatten elektrische apparatuur en machines, bewerkte voedingsmiddelen en primaire en gefabriceerde metaalproducten. Het omliggende gebied ondersteunt de ontwikkeling van de landbouw in de veeteelt, de sojabonen, de katoen en het pluimvee.

Coöperatieve ondernemingen

De stad is de thuisbasis van Cooperation Jackson, een economische ontwikkelingsvehikel voor coöperatieve bedrijfsactiviteiten die eigendom zijn van werknemers. De organisatie heeft geleid tot de oprichting van een aantal bedrijven, waaronder de aanbieder van graszorg Het Groene Team, de biologische boerderijvrije boerderij, de drukkerij The Centre for Community Production en het Balagoon Center, een coöperatieve incubator voor bedrijven.

In 1993 had Jackson het twaalfde hoogste aantal moorden in het land onder steden met meer dan 100.000 inwoners, volgens de FBI. De 87 moorden in de stad in 1993 gaven Jackson een moordcijfer van 41,9 per 100.000 inwoners. De FBI meldde dat en legde een nieuw record vast voor de meest gewelddadige doden in één jaar. In 1994 waren er meer homiciden, met 91, en in 1995 zou het record weer worden gebroken, met een totaal van 92.

• Ballet Mississippi
• Celtic Heritage Society of Mississippi
• Crossroad Film Society en het jaarlijkse filmfestival daarvan
• Internationaal Museum voor islamitische culturen
• Botanische tuin van de Universiteit van Jackson
• Jackson Zoo
• Mississippi Land- en Bosbouwmuseum
• Mississippi Arts Center
• Mississippi Chorus
• Mississippi Civil Rights Museum
• Mississippi Departement Archieven en Geschiedenis, dat de staatsarchieven en verslagen bevat
• Mississippi Heritage Trust
• Mississippi Hispanic Association
• Mississippi Metropolitan Ballet
• Kunstmuseum Mississippi
• Mississippi Opera
• Mississippi Symphony Orchestra (MSO), voorheen het Jackson Symphony Orchestra, opgericht in 1944
• Gemeentelijke kunstgalerie
• Museum van Mississippi Geschiedenis
• Mynelle Gardens
• New Stage Theater
• Russell C. Davis Planetarium
• Museum Smith-Robertson en Cultureel Centrum
• United States International Ballet Competition

1874, die van 1839 tot 1903 in het maandblad van Scribner van het oude Capitol wordt gegraveerd, de zetel van de wetgevende macht van Mississippi.

Gemeentelijke overheid

In 1985 kozen de kiezers van Jackson ervoor om het systeem van de drieledige burgemeester te vervangen door een gemeenteraad en een burgemeester. Dit kiesstelsel maakt een bredere vertegenwoordiging van de bewoners in de gemeenteraad mogelijk. De leden van de gemeenteraad worden gekozen uit elk van de zeven wijken van de stad, die als eenpersoonswijken worden beschouwd. De burgemeester wordt gekozen in het hele land.

De burgemeester van Jackson is Chokwe Antar Lumba (D). D) op 3 juli 2017.

De leden van de gemeenteraad van Jackson zijn:

• Deel 1: Ashby Foote
• Deel 2: Melvin Priester, Jr.
• Ward 3: Kenneth Stokes
• Kaart 4: De'Khetzij Stamps
• Ward 5: Charles H. Tillman
• Ward 6: Aaron Banks
• Ward 7: Virgi Lindsay

Deelstaatoverheid

Het Ministerie van Correcties van Mississippi (MDOC) beheert het Bureau voor de bestrijding van de ziekte Jackson Probation & Parole in Jackson. De centrale Mississippi-correctiefaciliteit van MDOC, in het district Rankin zonder rechtspersoonlijkheid, ligt in de nabijheid van Jackson.

Federale vertegenwoordiging

Het grotere deel van Jackson maakt deel uit van het tweede congresdistrict van Mississippi. Vertegenwoordiger van de VS Bennie Gordon Thompson, een democraat, is werkzaam sinds 1993. Tot 2011 was hij voorzitter van de Commissie binnenlandse veiligheid en was hij sinds 2011 lid van de rangorde[1].

De United States Postal Service exploiteert het Jackson Main Post Office en een aantal kleinere postkantoren.

Infrastructuurkwesties

Op 27 maart 2015 heeft de burgemeester van Jackson, Tony Yarber, een noodtoestand uitgevaardigd voor het vervoer (de waterwegen) en de waterinfrastructuur (de waterleidingen). De kwaliteit van het waterinfrastructuursysteem van Jackson nam af na het zware winterweer van 2014-2015. Het kantoor van Jackson schatte de kosten voor het repareren van de wegen en waterleidingen op $750 mrd tot $1 mrd.

Na het uitvaardigen van de noodtoestand diende de stad Jackson een intentieverklaring in bij het ministerie van Volksgezondheid om 2,5 miljoen dollar te lenen voor de reparatie van gebroken waterleidingen. Het gemeentebestuur van Jackson moet het voorstel van de burgemeester goedkeuren. Daarnaast vroeg burgemeester Yarber om hulp van zowel de FEMA als het kabinet van de gouverneur van de staat.

Het oproepen van een noodtoestand verhoogt de kans dat het Amerikaanse ministerie van Vervoer de stad geld zou geven van een "snelle release"-financieringsrekening.

Hoger onderwijs

Jackson State University band "The Sonic Boom"

Millsaps College is een van de instellingen in en rond Jackson die vóór 1900 zijn opgericht.

Jackson is de meest collegiale instelling in Mississippi. Jackson State University is de grootste academische instelling in Jackson, de vierde grootste in Mississippi, en de enige doctoraatsverlenende onderzoeksinstelling in de regio.

Hogescholen en universiteiten

• Universiteit van Jackson
• Tougaloo College
• Millsaps College
• Universiteit van Belhaven
• University of Mississippi Medical Center
• Hinds Community College

Basisscholen en middelbare scholen

Openbare scholen

Jackson Public School District (JPS) exploiteert 60 openbare scholen. Het is een van de grootste schooldistricten in de staat met ongeveer 30.000 studenten in achtendertig basisscholen, dertien middelbare scholen, zeven middelbare scholen en twee speciale scholen. Jackson Public Schools is het enige stedelijke schooldistrict in de staat.

Sinds 2017 hebben de openbare scholen weinig kinderen in de middenklassen of de hogere klassen, aangezien 99% van de leerlingen in de JPS-school gratis of in de lagere school kan worden getrapt. In 2017 verklaarde Susan Womack, voorzitter van de Parents for Public Schools Jackson (PPSJ) van 2000 tot 2012, dat families van middelbare en hogere klassen in Jackson na de basisschool de openbare school verlieten, waarbij ouders die in Jackson bleven hun kinderen op een privéschool inschrijven, en zij die hun kinderen wilden blijven inschrijven op openbare scholen die naar Madison County verhuizen. Het PPSJ besloot rond het midden van de jaren 2000 dat het niet haalbaar was om ouders van de middenklasse en de hogere klassen aan te moedigen hun kinderen op JPS-scholen te zetten.

De middelbare scholen van het district omvatten:

• Callaway High School
• Centrum voor loopbaanontwikkeling
• Forest Hill High School
• Jim Hill High School
• Lanier High School
• Murrah High School
• Provine High School
• Wingfield High School

Particuliere scholen

Particuliere middelbare scholen omvatten:

• Hogeschool van het college Christus Missionary & Industrial (CM&I)
• Hillcrest Christian School
• Jackson Academy
• Woodland Hills Academy (gesloten)

Sommige scholen bevinden zich in nabijgelegen gemeenten:

• St. Andrew's Episcopale School (de basisschool is in Jackson, maar de middelbare school is in Ridgeland)
• Voorbereidende School voor Jackson (Stroomhout)
• De Veritas School (Ridgeland)
• Sint-Jozefkatholieke School (Madison)
• Hartfield Academy
• Canton Academy (kanton)
• Tri-County Academy (Flora)

Particuliere basisscholen omvatten:

• Jackson Academy
• Eerste presbyteriaanse dagschool
• Magnolia Speech School
• St. Andrew's Episcopal Lower School - South Campus
• St. Richard Katholieke School
• St. Therese Katholieke School

Hoofdstad Mississippi

Thalia Mara Hall in Jackson, Mississippi

Musea en historische sites

Historisch markeerteken

Jackson ontving zijn eerste aanwijzing voor Mississippi Blues Trail ter ere van de voormalige "Subway Lounge" op Pearl Street. Er werd een ceremonie gehouden om een historische marker te plaatsen op het voormalige terrein van het Summers Hotel, waar de Subway Lounge zich op het kelderniveau bevond. Toen het Summers Hotel in 1943 opende, lang voor de desegregatie, was het een van de twee hotels in de stad die beschikbaar was als onderdak voor zwarten. In de jaren '60 voegde het hotel een fontein toe met jazz. In de jaren '80, toen de lounge werd heropend, gaf hij 's avonds laat de verbeelding aan.

Parks

Lamar Life Building, in het centrum van Jackson.

• Battlefield Park
• Belhaven Park
• Belhaven Heights Park
• Fondren Park
• Grove Park
• Laurel Street Park
• State Park LeFleur's Bluff
• Parham Bridges Park
• Sheppard Brothers Park
• Smith Park
• Sykes Park
• Presidentieel Hills Park

Rivieren

• Pearl

Renaissance van het centrum Jackson

Op dit moment heeft Jackson 1,6 miljard dollar te verwerken in de ontwikkeling van het centrum. De publiek-private projecten omvatten nieuwe bouw, renovatie en aanpassing van sommige bestaande gebouwen, met inbegrip van verbouwingen in woonruimte; en verbetering van de openbare infrastructuur en voorzieningen.

In 2011 noemde de Amerikaanse marine de USS Jackson (LCS-6) ter ere van de stad.

Veterans Memorial Stadium is de grootste stadionfaciliteit in Jackson. De parkeerplaats wordt vaak gebruikt door medewerkers van de Universiteit van Mississippi Medical Center in de buurt.

Sportteams

• honkbal
  • Mississippi Braves - filiaal van de Zuidelijke Liga AA van de Atlanta Braves; Trustmark Park in Pearl, Mississippi
• Voetbal
  • Mississippi Brilla - voetbalclub die speelt in de USL League Two
• Rugby Union
  • Jackson Rugby Football Club - 15s amateurrugbyteam voor mannen
• Voetbal
  • Mississippi Maddogs - toneelstukken in de Magnolia Football League

• In 2002 werd de Subway Lounge (van het Summers Hotel aan de goudkust) genoemd als onderwerp van de documentaire "Last of the Mississippi Jukes".
• De populaire film The Help (2011), gebaseerd op de bestsellende roman met dezelfde naam door Kathryn Stockett, werd in Jackson gefilmd. De stad heeft een tweedelige, zelf geleide rondleiding van gebieden die in de film en het boek zijn opgenomen.
• Op, een film die in augustus 2014 werd uitgebracht, had enkele scènes gefilmd in Jackson en in de buurt van Natchez. Deze film is gebaseerd op het leven van James Brown.
• De film Speech & Debate, een aanpassing van het toneelstuk van dezelfde naam als Broadway theater, werd volledig gefilmd in Jackson.

Zie: Lijst van personen uit Mississippi